پنجشنبه ۹ فروردين ۱۴۰۳ , 28 Mar 2024
جالب است ۰
گفت‌وگو با مدیرعامل شرکت فهیم مشاور

کمیسیون شبکه حاصل همکاری جمعی بود

معزی‌نیا: ارتباط با انجمن‌های بین‌المللی به ما فرصت رشد می‌دهد

معزی‌نیا: ارتباط با انجمن‌های بین‌المللی به ما فرصت رشد می‌دهد

به گزارش افتانا (پایگاه خبری امنیت فناوری اطلاعات)، مهندس مسعود معزی‌نیا، فردی سخت‌کوش و توانمند، خود را یک تکنوکرات می‌داند. کسی که تمام دغدغه‌اش اعتلای زیرساخت‌های شبکه کشور است و آموزش و تربیت متخصصانی که بستر رشد آی‌سی‌تی کشور را فراهم سازند. دهمین سالگرد تأسیس کمیسیون شبکه سازمان نظام صنفی رایانه‌ای بهانه‌ای شد تا گفت‌وگویی داشته باشیم با او که از آغاز به راه افتادن موج ایجاد این کمیسیون ایفای نقش کرده است.

ماجرای آنچه که امروز به نام کمیسیون شبکه می‌شناسیم از کجا و چگونه آغاز شد؟
از اواخر دهه ۷۰ یعنی زمانی که هنوز سازمان نظام صنفی رایانه‌ای شکل نگرفته بود و ۷ کمیته در قالب انجمن شرکت‌های انفورماتیک فعال بودند حرف از ایجاد تشکیلات مستقلی برای شبکه به میان آمد. آن زمان آقای علی‌پور، رئیس کمیته سخت‌افزار انجمن بود. در جلسه‌ای که با او داشتیم گفتیم که سخت‌افزار زمانی فعال می‌شود که شبکه در کنار آن تعریف شده و سامان یافته باشد. همان‌طورکه در یک ساختمان اداری و تجاری هم ابتدا باید زیرساخت‌های آن متناسب با نیاز و شرح فعالیت محل مورد استفاده آن ایجاد شود تا قابلیت کاربرد پیدا کند، سخت‌افزار هم با شبکه معنی پیدا می‌کند. 

با این صحبت‌ها من پیشنهاد ایجاد کمیته شبکه را ارائه کردم؛ اما آقای علی‌پور گفت که با توجه به ضوابط و تعاریف موجود، انجمن اجازه ایجاد کمیته هشتمی را ندارد اما شما می‌توانید به‌عنوان زیرکمیته شبکه در همین کمیته سخت‌افزاری کار کنید و این شد که بنای این کار را گذاشتیم که دوستانی چون آقایان حمید بابادی‌نیا، علیرضا صالحی، آزاد معروفی، بابک رشیدی، اله‌مراد طالبی، طالبیان از شرکت نابل، مسعود صابری، وحید طائب، قلندران، برادران و منصور فرزانه در آن گردهم آمدند. ما در جلسات زیرکمیته سخت‌افزار همیشه بیشترین تعداد جلسات و شرکت‌کنندگان را داشتیم و به‌لحاظ کمی و کیفی بهترین جلسات را در زیرکمیته شبکه داشتیم.
 
همین شرایط بود که باعث شد دوستانی که در حال تدوین اساس‌نامه سازمان نظام صنفی رایان‌های کشور بودند به دایر شدن کمیسیون شبکه فکر کنند و این جریانات منجر شد به اینکه پس از برگزاری اولین دوره انتخابات نظام صنفی استان تهران، مهندس سلجوقی و دوستان دیگری از شورای عالی انفورماتیک به من پیشنهاد بدهند کاندید شده و مسئول کمیسیون شبکه بشوم اما چون من آن زمان ۶ ماه از سال را در خارج از کشور بودم احساس کردم که نمی‌توانم وکیل خوبی برای این صنف باشم؛ چراکه ۶ ماه از سال امکان حضور در جلسات را ندارم و این به نظرم منصفانه نبود بنابراین نپذیرفتم و این شد که پس از انتخابات، مهندس بابادینیا به عنوان اولین رئیس کمیسیون شبکه انتخاب شد.

با این وجود همیشه برای پیشرفت زیرساخت‌های شبکه کشور در تلاش بوده‌اید.
در آن زمان و همیشه زیرساخت شبکه، دغدغه اصلی من بود. علی‌رغم اینکه به‌زعم خیلی‌ها شبکه یعنی اکتیو اما من معتقد بودم باید یک زیرساخت باشد که این اکتیو روی آن پیاده شود. این بود که بعد از مطالعات زیاد انجمن بین‌المللی BICSI را پیدا کردم و عضو آن شدم. این اتفاق در اواخر دهه ۹۰ میلادی برایم پیش آمد و بعد اولین‌بار وقتی موفق شدم در کنفرانسی که در امارات برگزار کرده بودند حاضر شوم با رئیس دورهای انجمن و همین‌طور آقای پائولو ادواردو دسیلوا، مدیر توسعه بین‌المللی انجمن، آشنا شدم و این قضیه موجب شد تا به‌عنوان نماینده این انجمن در ایران انتخاب شوم. فعالیتم را در این زمینه از اواخر سال ۲۰۰۰ شروع کردم و موفق شدم با پیگیری‌های زیاد در کشور تعدادی عضو بگیرم. استقبال خوبی صورت گرفت به‌طوری‌که آن زمان این انجمن که در خاورمیانه ۲۴۰ عضو داشت ۱۸۰ نفر از ایران به عضویت آن درآمده بودند و این رقم قابل توجهی بود. 

آن زمان آقای جهانگرد که دبیر شورای عالی اطلاع‌رسانی کشور بود به اتفاق آقای سلجوقی معاون فنی ایشان و سایر همراهان جهت بازدید از نمایشگاه جیتکس و در پاویون ایران در این نمایشگاه حضور داشتند و من امکان یک نشست با حضور آقای جهانگرد و آقای جنسین، مدیر منطقه انجمن بیک‌سی را فراهم کردم که پس از آن قرار شد این موضوع را در ایران پیگیری کرده و توسعه دهیم.

و این اتفاق افتاد یا این حمایت‌ها در حد حرف باقی ماند؟
من وقتی به ایران برگشتم به پیگیری موضوع پرداختم و آقای جهانگرد هم استقبال کرد. من به ایشان پیشنهاد تأسیس یک مرکز آموزش متناسب با استانداردهای جهانی و استانداردهای بیک‌سی را ارائه کردم تا با

برگزاری دوره‌های آموزشی و سمینارهای تخصصی بر اساس استانداردهای بین‌المللی به ارتقای دانش و مهارت متخصصان و مهندسان کشور بپردازیم. با این موضوع موافقت شد و از طریق طرح تکفا تسهیلاتی با بهره اندک برای ایجاد مرکز آموزش در اختیار ما قرار گرفت. همچنین ترجمه کتاب TDMM را نیز پیشنهاد دادم که به‌عنوان منبع موثق و مرجع برای متخصصان، مشاوران، طراحان و نصابان قابل‌ارائه بود. 

باید بگویم که واقعاً جا دارد از مهندس جهانگرد سپاسگزاری کنم چون او واقعاً مدیر دلسوزی است و یک تکنوکرات واقعی که همیشه حامی صنعت آی‌سی‌تی کشور، بخش خصوصی و سازمان‌های مردم‌نهاد بوده است. او زمانی که دبیر شورای عالی اطلاع‌رسانی بود مجله تکفا را راه‌انداخت و به حمایت از شرکت‌های فعال در حوزه آی‌تی پرداخت و اکنون که معاون وزیر است بودجه برای تسهیلات بخش خصوصی حوزه صنعت آی‌تی را پیگیری کرده است. واقعاً باید قدر چنین مسئولانی را دانست و برای خدماتشان ارج قائل شد. 

با همه این اوصاف هدف من از برقراری ارتباط با انجمن BICSI و ترجمه این کتاب و برپایی این موسسه آموزشی این نبود که تنها یک کتاب استاندارد ترجمه کنم. این کتاب یک کتاب مرجع است برای مشاوران، طراحان، مجریان و نصابان شبکه. 

استاندارد یک الزام و یک اجبار است که هر کشوری با توجه به سیاست استانداردسازی صنایع خود، از یکی از استانداردهای بین المللی و رایج پیروی می‌کند و آن را ترجمه و مورد استفاده قرار می‌دهد اما این ترجمه، ترجمه استانداردها نبود چراکه یک مترجم حرفه‌ای ظرف مدت ۶ ماه می‌تواند این استاندارد را ترجمه کند و نیاز نبود من بخواهم چندین سال برای آن وقت و سرمایه هزینه کنم و در بوق و کرنا کنم که استاندارد ترجمه کرده‌ام بلکه موضوع فراتر از این صحبت بود. هر کسی که در حوزه شبکه کار می‌کند حتماً با این کتاب دوجلدی که توانستیم آن را در سال ۸۵ منتشر کنیم آشناست. 

البته وقت صرف کردن برای این قضیه با این هدف معنا پیدا می‌کرد که ما به ارتباط با جامعه بین‌المللی بازگردیم تا بتوانیم کارشناسان و متخصصان خود را وارد بازارهای جهانی کنیم و بتوانند از محتوای ارائه شده در انجمن بیک‌سی و تجربیات آن نهایت بهره و استفاده را ببرند. مخصوصاً در مقوله آی‌سی‌تی که امروزه همه‌چیز به آن وابسته است ضرورت زیادی احساس می‌شود که امکان این حضور وجود داشته باشد. از همین رو بود که من، آقای جهانگرد را متقاعد کردم با اعزام ۱۰ نفر از کارشناسان و متخصصان شبکه به خارج از کشور برای حضور در کلاس‌های بیک‌سی جهت اخذ مدرک RCDD که از معتبرترین مدارک بین‌المللی شبکه در دنیاست، موافقت کند و قرار شد که ۵ نفر از این افراد از بخش دولتی و ۵ نفر هم از بخش خصوصی باشند. من سه ماه تمام این موضوع را پیگیری کردم اما متاسفانه از بخش دولتی هیچ‌کس موافقت نکرد و در بخش خصوصی هم تنها یک نفر، یعنی آقای مهندس حکیم، حاضر شدند در آزمون شرکت کنند و موفق هم شدند به اخذ این مدرک. اکنون هم اگر به سایت بیک‌سی مراجعه کنید نام ایشان و سایر کسانی که موفق به دریافت هرگونه مدرک تخصصی از این انجمن بشوند در این سایت قابل رویت است و این امر باعث می‌شوند که در هر کجای دنیا که لازم باشد پروژه‌های بین‌المللی اجرا کنند.
زمانی که من با رایزنی و مکاتبه توانستم اجازه حضور در دوره آموزشی برای ۱۰ نفر از کارشناسان ایرانی بگیریم موفق شده بودم که جهت عضویت در انجمن تخفیف‌های قابل توجهی بابت عضویت و حضور در دوره‌ها دریافت کنم یعنی چیزی تقریباً نصف بهای واقعی آن اما متاسفانه استقبالی از آن نشد و این فرصتی بود که سوخت. امروز در دنیا اگر بخواهند درباره سطح آی‌سی‌تی یک کشور قضاوت کنند می‌بیند که چند نفر فارغ‌التحصیل از انجمن بیک‌سی در آن کشور مشغول به‌کار هستند.

فعالیت‌های دیگری هم در قالب این انجمن در کشور داشتید؟
وصل شدن به چنین انجمنی از آرزوهای من بود و با این هدف پیش رفتم و موفق شدم در سال ۸۴ یا ۸۵ اولین سمینار بین‌المللی شبکه را با حضور پائولو ادواردو داسیلوا در ایران برگزار کردیم که حدود ۳۰۰ نفر مدعو داشتیم که در هتل لاله گرد هم آمده بودیم و سخنران کلیدی هم مهندس جهانگرد بود. 

در الکامپ دهم نیز که دولت الکترونیک یک سالن اختصاصی داشت، برای برخی سازمان‌ها و ارگان‌های خود که در مسیر الکترونیکی کردن فعالیت‌های خود گام برداشته بودند به خود اختصاص داده بود، مهندس جهانگرد از من خواست تا غرفه‌ای را برای انجمن بیک‌سی در نظر بگیریم و من طی رایزنی‌هایی با این انجمن، موافقت آنها را جلب کردم و یک غرفه در نمایشگاه برای آنها در نظر گرفته شد که من هم در آن به عنوان مسئول و نماینده، حضور داشتم. همچنین علاوه بر انتشار کتابی که از آن نام بردم کتاب دیگری هم با توجه به محتوای موجود
در انجمن بیک‌سی منتشر کردیم و نیز با سازمان فنی و حرفه‌ای کشور مکاتباتی انجام دادیم تا ۸ دوره از دروس آموزشی انجمن را در قالب آموزش فنی و حرفه‌ای برای تربیت نصاب، طراح و تکنسین نصب به‌کار گیریم و این برگزاری دوره‌ها نیز جزو امتیازهای شرکت فهیم مشاور است؛ خوش‌بختانه با راه‌انداری یک مرکز آموزش بیش از ۵ هزار کارشناس و متخصص را آموزش دادیم.

چه شد که از کمیته سخت‌افزار خارج شدید؟
متاسفانه در آن زمان متهم شدم به اینکه مشغول تبلیغات برای یک انجمن ]...[هستم! من از این موضوع ناراحت نشدم چون تا وقتی یک قطار حرکت نکرده کسی به آن سنگ نمی‌زند. به هرحال مسئول وقت آن زمان کمیته سخت‌افزار خواستند که من دیگر مسئول شبکه نباشم؛ اما این موضوع مانع ادامه فعالیت من نشد و تلاش کردم تا بیشتر مطالعه کنم و به انتشار کتاب و آموزش‌ها ادامه بدهم. اکنون دیگر دوستان شبکه هم راه خود را پیدا کرده‌اند.
 
یکی از معضلاتی که ما در کشور داریم مشکل فرهنگی است و من همچنان به‌دنبال باکس‌فروشی و حاشیه نیستم و تلاشم بر این است که کار فنی و تکنیکال انجام بدهم؛ به عبارتی من یک تکنوکرات هستم. از همین رو در سال ۸۵ بود که یک واحد تولیدی برای تجهیزات زیرساخت شبکه و نیز فیبر نوری و مسی در کشور راه‌انداختم که اکنون تمام مایحتاج یک لینک موردنیاز شبکه را در کشور تولید می‌کند. در واقع کالایی که از اروپا و آمریکا وارد می‌شد را خودمان اینجا تولید می‌کنیم. 

فکر می‌کنید تغییر شرایط و فضای پس از برجام چه تاثیری بر موضوع شبکه در کشور ما دارد؟
آی‌سی‌تی در پایان قرن بیستم صنعتی است که از همه صنایع جلوتر بوده و به‌عنوان یک صنعت پیشگام در زندگی مردم کشور ما هم نقش شگرفی ایفا می‌کند؛ اما برای همین حضور در شبکه‌های اجتماعی و انجام فرایندهای اقتصادی بر بستر آی‌سی‌تی نیاز به رشد و توسعه زیرساخت‌های گسترده داریم و باید تجهیزات اکتیو و پهنای باند مناسب داشته باشیم که این موضوع عامل توسعه کشور و همه صنایع خواهد بود و به‌عبارتی مسیر توسعه کشور از مسیر توسعه آی‌سی‌تی عبور می‌کند. یک شرکت خارجی هم وقتی که بخواهد بیاید و در اینجا سرمایه‌گذاری کند از اولین چیزهایی که می‌پرسد همین زیرساخت کشور و ارتباط مخابراتی مناسب کشور خواهد بود. 

شاید طی چندسالی که بابت این تحریم‌ها، رکود اقتصادی داشتیم رونق کمرنگی در این حوزه شاهد بودیم اما اکنون دیگر باید از دانش و تکنولوژی روز دنیا بهره ببریم. حقیقت این است که تکنولوژی برتر دست کشورهای پیشرفته است و ما نباید وقت خود را برای اختراع دوباره چیزهایی که قبلاً ایجاد شده‌اند بگیریم بلکه باید از آنها به‌منظور رسیدن به افق‌های جدیدتر و بهتر استفاده کنیم. 

ما نیز در شرکت فهیم مشاور قصد داریم که از فضای ایجاد شده بهره برده و ارتباطات متوقف شده از گذشته را دوباره از سربگیریم و شاید در سال جدید شاهد این باشید که ارتباط‌مان با انجمن بیک‌سی که به‌خاطر همین تحریم‌ها از لیست آنها خارج شده بودیم بار دیگر برقرار شود. وقتی ارتباط‌های بین‌المللی از سر گرفته شود تبادل دانش و تجربه هم صورت می‌گیرد و حتی گاهی اگر در پروژه‌ای مشکلی داشته باشیم از طریق دوستان‌مان در این انجمن‌های بین‌المللی آنها را حل می‌کنیم و این تبادل اطلاعات باعث رشد و توسعه این صنعت پیشگام می‌شود. در غیر این صورت باید صبر کنیم تا هر تکنولوژی جدید، چندین سال بعد از آن وارد کشورمان شود. با باز شدن این فضا حتی شاید در پی برقراری ارتباط با انجمن‌های دیگری هم باشیم.

شما با تمام فعال بودن‌تان هرچند که همیشه در کنار شبکه‌ای‌های سازمان بوده‌اید اما حضور مستقیمی ندارید، چرا؟
در واقع برای من به‌عنوان یک فرد تکنوکرات، خسته‌کننده است که در جلساتی حاضر شوم و دائم یک‌سری حرف را بشنوم که بدون هیچ نتیجه‌ای دائم در حال تکرار است برای همین هم ترجیح می‌دادم که به مطالعات خودم بپردازم و تلاش خود را بر پیدا کردن ارتباط‌های جدید و حضور در جلسات بین‌المللی بگذارم و این‌گونه به رشد آی‌سی کشور و دوستانم در کمیسیون کمک کنم. با این حضورهای بین‌المللی می‌توانیم تمرکز خود را بر تربیت نیروهای متخصص بیشتر کرده و با وجود متخصصانی که دارای مدارک معتبر بین‌المللی هستند، رنکینگ خود را در جامعه جهانی بالا ببریم.

و صحبتی اگر در انتها لازم است...
از اینکه این فرصت را پیدا کردم که در مجله تخصصی شما صحبتی داشته باشم، خرسندم. درواقع مطبوعات رکن چهارم دموکراسی در جوامع متمدن است. برای اینکه شاهد رشد و توسعه در جامعه دموکراتیک و آزاد باشیم باید با کمک رسانه‌ها خود را به سرمنزل مقصود برسانیم و از این ابزار برای ایجاد فرهنگ صحیح و متناسب با دانش روز و تکنولوژی بهره گیریم که لازمه دستیابی کشور به استقلال و تحقق اقتصاد مقاومتی است و در کشور ما نیز سرلوحه امور قرار گرفته است. 

مرجع: ماهنامه دیده‌بان فناوری- شماره هفتم

کد مطلب : 11115
https://aftana.ir/vdciwzaz.t1azz2bcct.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما
کد امنيتی