نگاهی گذرا به آینده‌ از زاویه دید متخصصان فناوری

تلاش می‌کنند تا آینده را حدس برنند و این پیشگویی‌ها عمومیت به خصوصی دارد، زیرا که تلاش آنها برای حدس آینده، دهه‌ها و قرن‌های پیش رو است. 

به گزارش افتانا (پایگاه خبری امنیت فناوری اطلاعات)، کارشناسان و آینده‌نگرهای متخصص لابراتوار کسپرسکی در حیطه تخصص خود توانستند آینده را تا حدودی حدس بزنند و آن را در کنگره جهانی موبایل سال ۲۰۱۷ در بارسلونا به عنوان بخشی از پروژه Earth-۲۰۵۰ ارائه دهند. در ادامه با این آینده‌‌نگری آشنا می‌شوید.

یک روز از زندگی پزشکی جوان
سال ۲۰۵۰ فرا رسیده‌است. یک پزشک جوان به نام توماس در خواب است. او چندسال گذشته ایمپلنت مغزی داشت که به او کمک کرد تا بتواند هنگام خواب مطالعه داشته‌باشد. او در‌حال‌حاضر هفت زبان می‌داند و در حال یادگیری هشتمین زبان است. هنگامی که  از خواب بیدار شود، شصت کلمه جدید را خواهد دانست. 
صبح می‌شود، توماس طبق معمول دندان‌های خود را مسواک می‌زند (حتی در سال ۲۰۵۰ هم افراد دندان‌های خود را مسواک می‌زنند)، صبحانه خود را می‌خورد و آخرین اخبار را در اینترنت می‌خواند. خانه او برای سلیقه‌های امروزی کمی عجیب‌وغریب به‌نظر می‌رسد. هیچ صفحه نمایشی در هیچ نقطه از خانه او وجود ندارد. به جای آنها، توماس با استفاده از لنزهای هوشمند با فهرست شبکه جهانی وب تماس حاصل می‌کند و تصاویر در سمت راست چشمان او ظاهر می‌شوند.

بعد از صبحانه توماس به سمت خودرویش می‌رود و با اشاره و به لطف چیپ بسیار ساده و خاص در دستانش آن را روشن می‌کند. چیپ‌ها در آینده گذرنامه و دیگر اطلاعات احراز هویت را در خود ذخیره می‌کنند. این خودرو به صاحبش سلام می‌کند و خود را برای مسیر آماده می‌سازد. 

در طول مسیر، توماس با استفاده از لنز هوشمند خود در حال صحبت با دوستش است. دوستش از مدل موی جدید توماس و ریشی که گذاشته‌است احساس رضایت می‌کند. با این حال توماس در ظاهر خود تغییر جدید نداده‌است و فقط این چیزها را به تصاویر مجازی خود اضافه کرده‌است. توماس پس از توقفی کوتاه برای نوشیدن یک فنجان قهوه، توماس ۲ را در اداره ملاقات می‌کند. توماس ۲ دستیار مجازی او است که در انجام امور کاری به وی کمک می‌کند. توماس در‌حال‌حاضر چند مقاله اداری کارکنان را بررسی و امضا می‌کند و عملکرد ربات پزشکی را بررسی می‌کند تا مطمئن شود همه‌چیز را تحت کنترل نگه داشته‌است. تمام بیماران وضعیت خوبی دارند و به همین خاطر هم توماس می‌تواند برای مشاوره نزد بیماران خود برود. 

توماس در بارسلونا زندگی می‌کند، اما اولین بیمارش، آقای مولر در مونیخ زندگی می کند. آنها توانستند از طریق یک کانال خصوصی و محافظت‌شده با استفاده از تماس لنزهای هوشمند ارتباط برقرار کنند. آقای مولر یک ربات پزشک خانگی دارد که آزمایش خون و آنالیز و نتایج آن را به توماس می‌فرستد. توماس برای کار خود به این اطلاعات نیاز دارد.

در پایان روز کاری، توماس احساس می‌کند که به استراحت نیاز دارد. او به پارکی ضداجتماعی می‌رود، جایی که هرکسی می‌تواند هرکاری که دلش می‌خواهد انجام دهد بدون اینکه کسی آنها را ببیند. امروز توماس، بتمن است. او پوششی محافظ بر تن دارد و برای پیدا کردن راهش به Arkham Asylum نیاز دارد. دو ساعت بعد، توماس با خستگی بسیار، پارک را ترک می کند و به سمت خانه می‌رود، اما راضی است زیرا که به مرحله پنجم رسیده و یک مرحله دشوار را پشت سر گذاشته‌است. 

همه‌چیز متفاوت خواهد بود
شاید باور این داستان کمی سخت باشد و بسیاری از افراد آن را با شک و شبهه بخوانند. به طور مثال، Ian Pearson، پیشگویی که پروژه Earth-۲۰۵۰ را یاری کرد، مطمئن است که ما در آینده هیچ‌گاه ربات پزشکی نخواهیم‌داشت. شاید یک شبکه پزشکی بتواند جایگرین مشاوره یک پزشک باشد. کار مسئولان پزشکی کمی متفاوت است. آنها از لحاظ روحی و عاطفی بیماران را حمایت می‌کنند درصورتی‌که یک ربات هرگز نمی‌تواند این کار را انجام دهد. 

با تمام این تفاسیر Ian بر این باور است که در سال ۲۰۳۰ ما ربات‌هایی را خواهیم‌دید که دارای احساس و عاطفه هستند. به‌طور‌کلی، آینده کاملا نامشخص است و تفاسیر مختلفی از آن ارائه می‌شود. 

در آینده پیغام‌های متفاوتی به سمت مغز انسان‌ها انتقال داده‌می‌شود. آنها خیلی خوشایند نیستند، اما متاسفانه این پیش‌بینی به حقیقت می‌پیوندد. Stefan Tanase ، از تیم امنیتی کسپرسکی، شکی ندارد که حریم شخصی بخش مهمی از طبیعت انسان است. با این حال می‌بینیم که با پیشرفت تکنولوژی و مزایای زندگی دیجیتال، امنیت ما به خطر افتاده‌است. کاملا واضح است که با گذشت زمان امنیت هم مفهوم خود را از دست می‌دهد زیرا که افراد نمی‌توانند درک درستی نسبت به آن داشته‌باشند؛ اما آیا شما این ویژگی آینده را دوست دارید؟