در سالهای اخیر حملات سایبری با روند روبه رشدی همراه بودهاست و بسیاری از کشورها در اندیشه مقابله با این حملات هستند.
منبع : سایبربان
در سالهای اخیر حملات سایبری با روند روبه رشدی همراه بودهاست و بسیاری از کشورها در اندیشه مقابله با این حملات هستند.
به گزارش افتانا (پایگاه خبری امنیت فناوری اطلاعات)، تهدیدات و حملات سایبری با رویکردهای مختلفی در جریان است و بسیاری از کشورها را به زحمت انداختهاست. حملات باجافزاری، تروجانها، بدافزارها، جاسوسافزارها و... ازجمله آنها هستند.
باج افزار واناکرای، نمونهای از این تهاجمات است. این باجافزار در ابتدای امر بیمارستانها و مراکز حساس را هدف قرار داد بود، سپس این یورش بهسرعت گسترش یافت و بسیاری از کشورهای جهان تحتالشعاع این حمله قرار گرفتند.
باجافزار مذکور با سوءاستفاده از آسیبپذیریهای ویندوز، فایلهای رایانهای را رمزگذاری کرده و از افراد میخواهد برای باز شدن قفل این فایلها ۳۰۰ دلار باج پرداخت کنند. طراحان باجافزار مذکور هشدار دادهاند که اگر این پول ظرف یک هفته پرداخت نشود کل فایلهای ذخیرهشده در رایانه کاربران را پاک میکنند.
با جدی شدن تهدید باجافزار WannaCry، مایکروسافت تصمیم گرفت قصد خود را در مورد بازنشسته کردن ویندوز ایکسپی تغییر دهد و وصلهای برای مقابله با باجافزار مذکور در دسترس کاربران قرارداد.
براساس تازهترین آماری که توسط موسسه Avast منتشرشد، باجافزار یادشده ۱۲۶ هزار رایانه را در ۱۰۴ کشور جهان با موفقیت هدف حمله قرار دادهاست. بخش عمده این حملات مربوط به کشورهای اروپایی و ازجمله انگلیس بوده و حمله به ۴۸ مرکز بهداشتی و درمانی وابسته به مرکز ملی خدمات سلامت باعث لغو بسیاری از عملهای جراحی، قرارهای ملاقات با پزشکان و فعالیتهای منظم درمانی شدهاست.
حملات سایبری به شبکه تلویزیونی «TV5Monde» فرانسه که در سال ۲۰۱۵ رخ داد یا در مارس ۲۰۱۵ حملات سایبری توسط گروه هکری داعش اتفاق افتاد و در پی آن ۱۱ ماهواره مربوط به ایستگاههای تلویزیون از دسترس خارج شد، این گروه تحت عنوان خلیفه سایبری یا خلافت سایبری فعالیت میکند.
حملات سایبری جایگاه حملات فیزیکی را به خود اختصاص دادهاند، به عبارتی دیگر دولتها برای رویاروییها و تقابلهای خود به جای بمب و موشک از تهاجمات سایبری استفاده میکنند.
ناتو برای حدود ۷۰ سال، قوانین امنیتی برای زمین، دریا و هوا تعیین کردهاست. حال ناتو قصد دارد قوانینی برای فضای مجازی تصویب کند تا بتواند به مقابله جدی تر با حملات سایبری بپردازد.
مقامات معتقدند واکنش به جرایم سایبری باید در مقیاس بینالملل قابل اجرا باشد و هنجارهای طیف وسیعی از فعالیتهای فضای دیجیتال، یعنی شیوهنامه استفاده از شبکههای اجتماعی تا نگهبانی از زیرساختهای حیاتی چون: شبکههای برقرسانی و سدهای بزرگ را در بربگیرد. بهزعم بسیاری از کارشناسان اروپایی، شرایط کنونی حاکم بر جهان با دوران جنگ سرد و هنگام تشکیل ناتو بهمنظور مقابله با تهدیدات شوروی، تشابه بسیاری دارد.
اینک امکان تشکیل ناتوی سایبری در غرب و جوامع همسو با سیاستهای این کشورها، پرسشی است که ذهن بسیاری از متخصصان روابط بینالملل و امنیت را به خود سرگرم کردهاست. بیشک ایجاد هماهنگی و یکسانسازی سیاستهای کلان سایبری کشورهای هدف، همچون پدید آوردن ناتوی نظامی، بسیار دشوار و زمانبر خواهندبود. امری که در دوران جنگ سرد با شکلگیری جنبشهای کمونیستی در شرق اروپا و احساس خطر غربیها، تسهیل شد. این درحالی است که بسیاری از بازیگران سیاسی، تهدیدات و زنگ خطرهای موجود را برای تشکیل ناتوی سایبری در اروپا کافی میدانند.
برای فهم بهتر مسئله، ابتدا باید انگیزه تشکیل ناتو را درک و ویژگیها آن را مورد توجه قرار داد. فلسفه تشکیل ناتو در ابتدا و به ادعای بانیان اصلی آن، ایجاد قدرتی برای دفاع جمعی از اعضا بود. هر روزی که از تشکیل این سازمان میگذشت، اعضای اصلی تشکیل دهنده آن، مجبور میشدند تغییراتی اساسی را در ساختار آن صورت دهند تا بتوانند خود را در برابر تهدیدات دنیای روز، مقاومتر کنند. شاید در ابتدای تشکیل ناتو در سال ۱۹۴۹ میلادی، کمتر کسی گمان میکرد روند تحولات جهانی به سمتی پیش برود که دیگر تسلیحات پیشرفته در قله دلمشغولیهای سران ناتو قرار نگیرد و این تسلیحات، جای خود را به سلاحهای سایبری و جنگهای مدرن نسل جدید بدهند. ویژگیهای اصلی ناتو عبارتاند از:
دفاع جمعی اعضا: بر اساس ماده ۵ ناتو مبنی بر دفاع جمعی- در صورت حمله به یک کشور عضو، تمامی کشورهای دیگر نیز مورد تهاجم تلقی میشوند. درصورتیکه دولتهای سرکش همچنان به مجرمان سایبری پناه میدهند، این اصل اقدامات اجرایی را از طریق دیپلماتیک، تجارت و سایر جنبههای بینالمللی با بالاترین تأثیر، تضمین میکند.
دولتهای عضو، باید همواره به دنبال دفاع و آمادگی دفاعی بوده و توانمندیهای خود را به اشتراک بگذارند.
به نظر میرسد، آمریکا بعد از شکست در زمینه تصویب ژنو سایبری-البته بهصورت موقت- تلاش میکند با طرح مسائلی همچون ناتوی سایبری، مشکلات فضای سایبری مانند دشواری انتساب حملات، نبود قدرت دفاع کافی و انکار حملات را رفع کند. آمریکا، برای مجاب کردن کشورها به لزوم تصویب قانون بینالمللی سایبری، با چالشهایی از سوی روسیه و چین مواجه میشد؛ بنابراین ایالاتمتحده نیاز دید تا ایده جایگزین یعنی ناتوی سایبری را در کشورهایی مطرح کند که اقناع آنها آسانتر و سادهتر است. در این میان، کشورهای اروپایی که غالباً روسیه را تهدیدی برای خود میبینند، گزینه مناسبی به نظر میرسید.
اینکه سوژه ناتوی سایبری در آینده، عملی خواهدشد یا خیر، موضوعی است که در طولانیمدت، مشخص میشود. در این زمینه، اگر آمریکا بتواند اعضای ناتو را نسبت به این مسئله اقناع کند، اسراییل نیز به این پیمان سایبری خواهدپیوست؛ اما اینبار، پیمان جدید ناتو، تنها برای مقابله با تهدیدات روسیه نخواهدبود، بلکه ایران، کره شمالی و چین را نیز شامل میشود.