رقابت بر سر تنظیم قواعد جدید سایبری جهان

ایالات متحده آمریکا و روسیه در حال رقابت برای اجرای فرایندی در توسعه قوانین سایبری بین‌المللی در سازمان ملل هستند.

به گزارش افتانا (پایگاه خبری امنیت فناوری اطلاعات)، کمیته خلع سلاح و امنیت بین‌المللی سازمان ملل متحد در ماه نوامبر امسال در مورد طرح‌های پیشنهادی ایالات متحده و روسیه برای ایجاد گروه‌هایی با مسئولیت توسعه قوانین جهانی رفتار در فضای سایبری صحبت کرد. در این خصوص، دِرِک جانسون (Derek B. Johnson)، عضو ارشد FCW در مسائل امنیت سایبری، سیاست فناوری اطلاعات یا دیگر فناوری‌ها در این زمینه مقاله‌ای نوشته که به شرح زیر است:

«در طرح پیشنهادی ایالات متحده، دو گزارش قبلی در مورد قوانین سایبری بین‌المللی تأیید و این کشور خواستار ایجاد گروه کاری متشکل از متخصصانی از سراسر جهان در سال ۲۰۱۹ شد. این گروه قدرت ادامه مطالعه در مورد تهدیدات فناوری اطلاعات و ارتباطات احتمالی و موجود را دارد. طرح پیشنهادی بر نقش سازمان‌های منطقه‌ای مانند اتحادیه اروپا، اتحادیه آفریقا، شرکت‌های بخش خصوصی، سازمان‌های غیرنظامی و آکادمی تأکید می‌کند.

روسیه نیز در طرح پیشنهادی خود خواستار ایجاد گروه کاری در سال ۲۰۱۹ جهت توسعه قوانین و اصول داوطلبانه و غیرقانونی برای فعالیت‌های سایبری دولتی و همکاری احتمالی بین کشورها در زمینه امنیت اطلاعات شد.

در طرح روسیه چندین قسمت وجود دارد که خوشایند سیاستمداران آمریکایی نیست. یک بخش، روی حقوق و وظیفه دولت‌ها با اختیارات قانونی برای مبارزه با انتشار اخبار نادرست یا تحریف شده تأکید دارد که به عنوان دخالت در امور داخلی دیگر کشورها تفسیر شده است. براساس طرح، کشورها وظیفه دارند که از هر کمپین غلط یا تبلیغات تهاجمی با اهداف دخالت در امور داخلی دیگر کشورها و جاسازی بدافزار و دیگر آسیب‌پذیری‌های امنیت سایبری در فناوری زیرساخت حیاتی یا زنجیره تأمین جهانی خودداری کنند.

ایالات متحده معتقد است که باید برای توسعه و استفاده از بدافزار استاکسنت – که در سال ۲۰۰۹-۲۰۱۰ روی برنامه هسته‌ای ایران استفاده شد – با اسرائیل همکاری کند. سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا به این نتیجه رسیده‌اند که روسیه تلاش‌های دیجیتال برای نفوذ به انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده در سال ۲۰۱۶ و دیگر امور داخلی این کشور انجام داده‌است.

بر اساس بیانیه منتشر شده سازمان ملل، نمایندگان هر دو کشور در مورد اثربخشی طرح دیگری تردید دارند. نماینده ایالات متحده مدعی شد که لیست قوانین موجود در اسناد روسیه به‌طور گسترده برای دیگر کشورها قابل‌قبول نیست، در حالی‌که به گفته نماینده روسیه نسخه آمریکایی در اصل برای خدمت به کشورهای غربی نوشته شده‌است و باعث اتلاف منابع و به عقب برگرداندن جامعه بین‌الملل می‌شود.

دیگر کشورها نیز این اسناد را بررسی کردند؛ نماینده ایران که به نفع طرح روسیه و علیه نسخه آمریکا رأی داد، گفت که ایالات متحده واقعیت کنونی امنیت فضای سایبری را درک نمی‌کند و آمریکا و متحدانش ازجمله اسرائیل را متهم به راه‌اندازی برخی حملات سایبری علیه زیرساخت‌های حیاتی ایران کرد. نماینده چین شاید به این می‌اندیشید که طرفداری از طرح آمریکا از سوی برخی کشورها منجر به حضور در گروه کاری خواهدشد. در این میان، نمایندگان استرالیا، کانادا و دیگر کشورها ادعا کردند که طرح پیشنهادی مسکو باعث تحریف مسیر تحقیقات پیشین سازمان ملل در مورد قوانین فضای سایبری می‌شود.

کریس پینتر (Chris Painter)، هماهنگ‌کننده سابق سایبری وزارت امور خارجه ایالات متحده در توییتر نوشت: به‌‌طور کلی، نوعی آشفتگی و انعکاس تنش‌های بیشتر دیده‌می‌شود، اما امیدوارم چیزی خوب اتفاق بیفتد و فرصتی بهتر برای ورود دیگر کشورها نیز فراهم شود.

در همین حال، مقامات اطلاعات و امنیت ملی آمریکا طی دو سال گذشته مسکو را به داشتن نقش کلیدی در نقض قوانین جهانی فضای سایبری، هک‌های مخرب و کمپین‌های اطلاعات غلط روی اهدافی چون اوکراین، ایالات متحده و دیگر نقاط جهان متهم کردند.

این اتهامات با افزایش درخواست مقامات فعلی و سابق آمریکا برای تحمیل عواقب دیپلماتیک، اقتصادی و غیره روی کشورهایی مطرح شدند که علاوه بر هدف‌گیری زیرساخت‌های حیاتی، با استفاده از تبلیغات و انتشار آنلاین اطلاعات غلط در فرآیندهای انتخاباتی دیگر کشورها نیز دخالت می‌کنند. با تلاش کنگره و دولت ترامپ برای رسیدگی به درخواست‌ها، روسیه هدف تحریم‌ها و مجازات‌های کیفری قرار گرفت.

طرح پیشنهادی ایالات متحده دارای ۳۶ کشور حامی از جمله بسیاری متحدان سنتی اروپایی و بین المللی مانند انگلستان، آلمان، فرانسه، اسپانیا، ژاپن و اسرائیل است؛ اما ۳۰ کشور از جمله چین، ایران، کره شمالی و پاکستان از طرح پیشنهادی روسیه حمایت کردند. بر اساس اعلامیه سازمان ملل، ۱۳۹ کشور به تصویب طرح پیشنهادی ایالات متحده رأی موافق و ۱۱ مورد رأی مخالف دادند و ۱۹ کشور ممتنع بودند؛ اما در مورد طرح پیشنهادی روسیه، ۱۰۹ کشور موافق، ۴۵ کشور مخالف و ۱۶ کشور ممتنع بودند.»