مسعود شنتیانی مثل همیشه

مسعود شنتیایی و مجمع تشکل‌ها هیچ تغییری نکرده‌اند. به شیوه سیاست‌مداران، هرگاه در فشار قرار گرفته‌، سکوت پیشه کرده و ناگهان مانند مدیران پر سر و صدای فوتبالی، بمبی منفجر می‌کند.

به گزارش افتانا (پایگاه خبری امنیت فناوری اطلاعات)، شنتیایی ثابت کرده قابل حذف و یا حتی نادیده گرفته شدن نیست. اگر در انتخابات سازمان موفق نمی‌شود و از آن دور می‌ماند، توانایی این را دارد که معترضان را سازماندهی کرده و مجمع تشکل‌ها راه بیندازد. اصل سازمان را زیر سوال می‌برد و در دیوان عدالت اداری به دنبال حکم انحلال آن باشد.

اگر سازمان نمی‌تواند الکامپ را برگزار کند، او و تشکل‌های عضو حاضر خواهند بود تا هم تخفیف خوبی برای اعضایش بگیرد و در عوض مدیران شرکت سهامی نمایشگاه‌ها هم آنها را به عنوان نمایندگان بخش‌خصوصی در مقابل سازمان جلو خبرنگاران رو کنند.

هرچند حکم دیوان عدالت اداری به نفع سازمان نظام صنفی رایانه‌ای و واگذاری امتیاز برگزاری الکامپ شانزدهم به سازمان، شنتیایی و مجمع تشکل‌ها را در سکوت فرو برد، اما آنها را هیچ گاه نمی‌توان به عنوان بخشی از بخش‌خصوصی که داعیه کار صنفی را نیز دارند نادیده گرفت. مجمع تشکل‌ها همواره در سکوت و با چراغ خاموش حرکت کرده و ناگهان برگ برنده رو می‌کند.

مدیران سازمان نظام صنفی رایانه‌ای در حالی که برای دریافت مجوز از شرکت سهامی نمایشگاه‌ها بسیار امیدوار بودند و خودشان را آماده می‌کردند تا همین روزها به خبرنگاران این خبر را اعلام کنند، ناگهان دیروز با شوک بزرگی مواجه شدند. مجمع تشکل‌ها باز هم روی دست سازمان بلند شد و برگزاری نمایشگاه را برعهده گرفت.

انتخاب مجمع تشکل‌ها برای مدیران شرکت سهامی نمایشگاه‌ها چندین مزیت دارد. از یک سو آنها نمایشگاه را به بخش خصوصی و از آن مهم‌تر تشکلی صنفی که داعیه نمایندگی اتاق ایران را دارد واگذار کرده‌اند. از سوی دیگر با سازمان نظام صنفی رایانه‌ای و مدیران اش که برای ارزی ریالی و فضای بیشتر و بهتر مرتب چانه می زنند طرف نیستند.کار را به شرکتی ناآشنا به حوزه فناوری اطلاعات هم نسپرده‌اند و بنابراین احتمالا بازاریابی کمی آسان‌تر
می‌شود.

مجمع تشکل‌ها هم برگزاری نمایشگاهی سودآور را به دست آورده و اگر کمی با شرکت سهامی نمایشگاه‌ها راه بیاید و سازمان هم بگذارد، می‌تواند چند سالی این مجوز را به نام خود قبضه کند.

سازمان نیز در وضعیت سختی قرار می‌گیرد. از سویی برگزاری الکامپ به بخش خصوصی واگذار شده و دیگر این برگ سازمان برای اعتراض به شرکت سهامی نمایشگاه‌ها خریداری ندارد. از سوی دیگر کار با مسعود شنتیایی و مجمع تشکل‌ها را سخت و تقریبا غیر ممکن می‌بیند. چرا که شنتیایی هیچ تغییری نکرده است.

او همچنان سازمان را تشکلی مانند تشکل‌های دیگر می‌پندارد و حاضر نخواهد بود به این راحتی‌ها سهمی ویژه‌ای به آنها بدهد. مخصوصا اکنون که برگ برنده دست اوست.

به هر حال اقدام شرکت سهامی نمایشگاه‌ها در تغییر مجری الکامپ و به ویژه دست به دست کردن این مجوز میان مجمع تشکل‌ها و سازمان نظام صنفی رایانه‌ای، هم به الکامپ ضرر خواهد رساند و هم آتش به خرمن اختلافات صنفی می‌افکند.

شرکت سهامی نمایشگاه‌ها در این چند سال ثابت کرده، منافع این شرکت بر منافع نمایشگاه و رابطه بر ضابطه
می‌چربد.