گوگل برای دانش بشر نقشه می کشد!

با نقشه دانش، گوگل کارکرد موتور جستجو را یک بار دیگر دگرگون کرد. و این بار، موتور جستجوی جدید باعث افتخار نسل قبل از خود است. حالا دیگر نوار جستجو، کلمات را از شما تحویل می‌گیرد و چیزهای مختلف را تشخیص می‌دهد. دیگر جستجوی شما محدود به وب نیست. بلکه دارید دنیا واقعی را جستجو می‌کنید.

در گوگلِ قدیم، وقتی کلمه‌ای مثل Rumi را جستجو می‌کردید، گوگل تشخیص نمی‌داد که آیا منظورتان «مولانا جلال الدین رومی» است، یا چیز دیگر. بنابراین بهترین تلاش خود را به کار می‌بست تا نتایج جستجویی شامل همه موارد را نشان‌تان دهد که بیشتر شامل لینک‌های مختلف بود. ولی حالا، با تایپ کلمه Rumi شما کادری از مشخصات شاعر و عارف نامی «ایران» را در همان صفحه اول جستجو خواهید داشت.

همچنان نتایج قدیمی به صورت لینک‌ها ارائه می‌شوند، اما گوگل آنچه را گمان می‌کند به دردتان خواهد خورد نیز در کنارشان نمایش می‌دهد. اگر نیازی به وضوح بیشتر باشد، در کادر روی آنچه که دقیقاً دنبالش می‌گشته‌اید کلیک می‌کنید و سپس گوگل نتایج را بر اساسِ آن، مجدداً پالایش می‌کند.

وقتی دقیقاً گوگل بداند که دنبال چه چیزی هستید و آن را بدون مشکل تشخیص دهد، این کادر جدید خودش بدل به منبع می‌شود و با توضیحات خلاصه، معمولاً از جایی مثل ویکیپدیا، اطلاعاتی در باره آن چیزِ خاص را ردیف می‌کند. اگر هم مشکلی در اطلاعاتِ نمایش داده شده وجود داشته باشد، از طریق همان کادر می‌توان گزارش خرابی داد.

چطور گوگل دنیا را مرتب می‌کند: پرسش و پاسخ با مدیر بخش «نقشهٔ دانش» خانم امیلی موکسلی

گوگل چه هدفی را با پروژه «نقشه دانش» دنبال می‌کند؟
این پروژه‌ای است با هدف نقشه‌برداری از دنیای واقعی و تبدیل آن به چیزی که کامپیوترها قادر به فهمش باشند. هدف اصلی ثبت اشیاء و چیزهای دنیای واقعی است، و اینکه کامپیوتر بفهمد آنها چیستند و نکات مهم دربارهٔ آنها چیست، و در ضمن روابطشان با سایر چیزها چیست. جذاب‌ترین بخش برای من همین است: رابطهٔ بین تمام این چیزهای مختلفی که می‌بینیم چیست؟ 

چه شد که شما مشغول کار روی نقشهٔ دانش شدید؟ 
من سه سال اینجا بودم. شروعم با کار روی تجربهٔ کاربری بود، انجامِ پژوهش‌های زیاد و درک اینکه چطور کاربران یک صفحه وب را با چشم اسکن می‌کنند و اینکه واقعاً چطور از جستجو استفاده می‌کنند. این کارها تابستان گذشته در بازطراحی صفحات به نتیجه رسید. به عنوان بخشی از آن پرژه، ما به ایدهٔ طراحی نقشهٔ دانش رسیدیم.

آیا ایدهٔ نقشهٔ دانش واقعاً به تابستان قبل بر می‌گردد؟
نقشهٔ دانش بر اساس چیزهایی ساخته شده که چند وقتی بود توسعه یافته بودند. سایت Freebase و Metaweb (شرکت سازنده آن) حدود پنج سال بود که وجود داشتند. ما ۲ سال قبل آنها را خریدیم. نقشهٔ دانش با استفاده از آن امکانات ساخته شد. ایده‌ای را که آنها داشتند گرفتیم، آن را در قالب رابط کاربری خودمان گنجاندیم، و نتیجه‌اش را بر روی جستجوهایی به مراتب بیشتر از مقیاس قبلی نمایش دادیم.

چطور چیزهای مختلف به نقشهٔ دانش اضافه می‌شوند؟ آیا مفاهیم جدید را از کاربرانش یاد می‌گیرد؟
نقشهٔ دانش به طرز فعالانه‌ای توسط کارمندان گوگل پشتیبانی می‌شود. Metaweb پیش از خرید توسط گوگل، مخزنی از اطلاعات و حقایق مستقل بود و کارمندان کمپانی به شدت نگاه خود را معطوف کرده بودند به آن چیزهایی مردم به آن توجه می‌کردند و آن اطلاعاتی که کاربران به دنبال یافتنش بودند.

اما بعد از تصاحب توسط گوگل، از آنجایی که گوگل تعداد زیادی کاربرِ در جستجوی اطلاعات داشت، ما قادر به دیدن چیزهای مورد توجه آنها درباره جهان واقعی شدیم. و به این صورت توانستیم نقشهٔ دانش را در یک مسیر کارآمد، رشد دهیم. معمولاً می‌بینیم که علایق کاربران با دریافت‌های ما همپوشانی دارند، ولی گاهی هم چیزهای غیرمترقبه‌ای هست که لزوماً با دریافت ما یکی نیست. گوگل خوب می‌داند مردمی که در یک مورد جستجو می‌کنند، معمولاً در یک مورد دیگر هم جستجو می‌کنند. بنابراین وقتی به بازه‌های به هم پیوسته نگاه کنیم، روابط جالبی قابل مشاهده است.

یکی از گام‌های بعدی ما این است که این روابط غیرمترقبه را توضیح دهیم. مثلاً "چه چیزی بین یک عده بازیگر سینما هست که مشابهت به شمار می‌رود؟" یا "چه چیزی در مورد یک فیلم وجود دارد که علت جستجوی ۵ فیلم دیگر توسط کاربرانِ علاقمند به آن را برای ما شرح دهد؟"

چطور اخبار