ایجاد یک زیرساخت توانمندسازی‌شده به‌وسیله‌ رایانش ابری

مقدمه
ذخیره‌سازی ابری داده‌ها (cloud storage) به سازمان‌ها فرصت غلبه بر دشواری‌های مدیریت ذخیره داده‌ها و هزینه‌های آنها را می‌دهد.

با منتقل کردن انواع مناسبی از فایل‌ها به ابر سازمان‌ها می‌توانند نه تنها در میزان ظرفیت ذخیره‌ خود افزایش ایجاد کند، بلکه هزینه‌ سربار مدیریت آنها را نیز کاهش دهند. به‌علاوه ابرها به سازمان اجازه می‌دهند که ظرفیت ذخیره‌سازی خود را بنا به درخواست و اقتضائات خاص افزایش دهد و همين‌طور ظرفیت خود را تنها به مقدار مورد نیاز افزایش دهند.

ذخیره‌سازی ابری چیست؟
از آن جا که این فناوری یک فناوری تازه است، ایده‌ها و تعاریف مختلفی درباره آن وجود دارد؛ اما عامل اصلی تعریف این پدیده ارائه‌ ظرفیت ذخیره‌سازی به عنوان یک خدمت است که معمولا از یک مکان دور انجام می‌گیرد.

انواع مخازن ابری
چندین نوع از مخازن ابری داده‌ها وجود دارد به صورت زیر:
ابر عمومی: مخزن ابر عمومی مدلی از تحویل ظرفیت ذخیره‌سازی داده‌ها به عنوان یک خدمت است که ساده‌ترین و رایج‌ترین حالت آن است. در این حالت، سازمان‌ها ظرفیت خود را به یک شخص ثالث ارائه می‌کنند که در یک مکان خارج از سازمان و در مرکز داده‌های ابری قرار دارد و از طریق یک شبکه‌ عمومی مانند یک شبکه‌ گسترده‌ محلی WAN دسترسی به آن را برای کاربران خود فراهم می‌کند.

ابر ترکیبی: این نوع از مخازن ظرفیت ذخیره‌سازی را از ارائه‌دهنده‌ خدمت ذخیره‌سازی عمومی با یک وسیله‌ محلی و خارج از مرکز داده‌ها به عنوان یک دروازه‌ ذخیره‌سازی ترکیب می‌کند. این دروازه ظرفیت ذخیره‌سازی ابری را به صورت یک وسیله‌ ذخیره‌سازی محلی درمی‌آورد و ترجمه‌ پروتکل‌های آنها را در صورت نیاز انجام می‌دهد.

ابر خصوصی: گروه فناوری اطلاعات مرکزی یک سازمان از طریق یک ابر خصوصی ظرفیت ذخیره‌سازی را برای بقیه‌ بخش‌های سازمان اداره می‌کند و آن را به عنوان یک خدمت به گروه‌های سازمانی و کاربرها و نرم‌افزارهای مختلف در سازمان ارائه می‌کند.

در سازمان‌های کوچک، یک ابر خصوصی را می‌توان در همان مرکز داده‌های سازمان قرار داد؛ اما سازمان‌های بزرگ‌تر ممکن است از چندین وسیله‌ ارائه‌ خدمت از راه دور استفاده و مرکز داده‌ها را به جای دیگری منتقل کنند. بسته به فاصله‌ای که بین تجهیزات و مرکز داده‌ها وجود دارد ممکن است بهینه‌سازی WAN هم در این رابطه مورد نیاز باشد.

وجه تمایز ذخیره‌سازی ابری چیست؟
ذخیره‌سازی ابری با ذخیره‌سازی سنتی از سه جهت متفاوت است: دسترسی به فایل‌ها از راه دور از طریق شبکه؛ دسترسی به فایل‌ها بر مبنای ذخیره‌سازی شي محور(object oriented storage)، و يك ساختار هزينه‌اي منحصر به فرد.

دسترسی به فایل‌ها از راه دور از طریق شبکه
ذخیره‌سازی ابری امکان استفاده پراکنده‌ کاربران از نظر جغرافیایی و مدیریت ذخیره‌سازی را از یک مکان مرکزی در دوردست ارائه می‌کند. طبق تعریف، این کار شامل ذخیره‌سازی داده‌ها در مکانی متفاوت با مکانی است که آن داده‌ها ایجاد یا استفاده می‌شوند. کاربران معمولا باید از راه دور به داده‌ها دسترسی پیدا کنند. این امر دو نگرانی مهم را به وجود می‌آورد:
عملکرد. دسترسی به داده‌ها از فواصل مختلف ممکن است به‌وسیله شرایطی که ممکن است بر شبکه‌ها تحمیل شود تحت تاثیر قرار گیرند.

بسته به فاصله‌ای که بین تجهیزات پراکنده و مرکز داده‌های ابری وجود دارد کاربران ممکن است تأخیرهای قابل توجهی در دسترسی به داده‌هایی که در ابر ذخیره شده‌اند، داشته باشند. این امر ممکن است منجر به نارضایتی کاربران یا عملکرد غیرقابل پذیرش نرم‌افزارها شود.

امنیت داده‌ها. برای ابرهای عمومی یا ترکیبی ذخیره‌سازی داده‌های سازمان در خارج از آن باید با رمزگذاری داده‌ها انجام شود. برای تضمین امنیت داده‌ها مهم است که گام‌های مشخصی را برای رمزگذاری داده‌ها طی شود.

دسترسی به فایل‌ها بر مبنای ذخیره‌سازی شی‌ءمحور
بسیاری از حالت‌های ذخیره‌سازی ابری داده‌ها بر یک سکوی مبتنی بر اشیا قرار دارد. این سکوها مقیاس‌پذیری بالایی دارند (از نظر ظرفیت و عملکرد) و دسترسی به داده‌ها در این حالت از طریق پروتکل http امکان‌پذیر است، اما یکپارچه‌سازی این ابرها با ساختارهای سنتی سازمان‌ها مشکل‌ساز می‌شود.

دسترسی به داده‌ها با ذخیره‌سازی مبتنی بر اشیا از طریق یک واسط برنامه‌نویسی نرم‌افزار خدمات وب (API) و براساس پروتکل SOAP یا RESP انجام می‌شود. اما سازمان‌ها به فایل‌های خود از طریق سیستم استاندارد همگانی صنعت برای فایل‌های اینترنتی (CIFS) یا سیستم فایل شبکه (NTS) به عنوان پروتکل دسترسي دارند.

برای به‌کارگیری آسان مخازن ابری سازمان‌ها باید از یک دروازه‌ ذخیره‌سازی ابری استفاده کنند. یک دروازه‌ ذخیره‌سازی ابری یک واسط سیستم فایل محلی را برای سکوی ذخیره‌سازی شیء‌محور از راه دور فراهم می‌کند.

کاربران و نرم‌افزارها به این داده‌ها از طریق پروتکل‌های CIFS دسترسی پیدا می‌کنند. آنها دروازه‌هاي دسترسی را به صورت خدمات وب مناسب API ترجمه می‌کنند و از این طریق فایل را از ابر بازیابی و آن را در سیستم فایل محلی برای استفاده و دسترسی کاربر قرار می‌دهند.

ساختار هزینه‌ای منحصر به فرد
ابرهای عمومی و ترکیبی ساختار هزینه‌ای متفاوتی از مخازن سنتی دارند زیرا آنها چند تفاوت کلیدی دارند: مبتنی بر خدمات هستند و ماهیت آنها مبتنی بر دسترسی فایل‌ها بر اساس یک مخزن از راه دور است.