قطعا جای خوشحالی است که توان متخصصان داخلی به حدی است که توانایی عرضه نرمافزاری را دارند که سالهاست متخصصان مختلف در شرکتهای گوناگون در حال توسعه آن هستند، اما سؤالات متعددی در این بین بهوجود میآید.
به گزارش افتانا (پایگاه خبری امنیت فناوری اطلاعات)، نحوه عملکرد شرکتهایی که در حوزه حملونقل به ارائه خدماتشان از طریق اینترنت میپردازند، چندی است که نقل محافل مختلف است و فارغ از تمام طرفداران و مخالفانی که دارد باید پذیرفت که ادبیات و سبک جدیدی از خدمات را وارد کسبوکارهای ایرانی کردهاند.
در بین تمام بحثهایی که درخصوص نحوه عملکرد این شرکتها وجود دارد یک برنامه موبایل خودنمایی کرد و بهسرعت به یکی از مهمترین برنامههای ناوبری چه در ناوگان شرکتهای اسنپ و تپسی و چه برای رانندههای عادی و شخصی تبدیل شد، اما بنا به دلایلی چندی است که این برنامه از دسترس خارج شده و استفاده از آن بهسادگی ممکن نیست.
اینکه یک نرمافزار یا سایت بنابهدلایلی از دسترس کاربران خارج میشود چیزی غریب و عجیب نیست، اما سخنان وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات جای بسی تأمل دارد. محمود واعظی درخصوص جایگزین بومی این نرمافزار در حاشیه ششمین دوره جایزه ملی کیفیت ارتباطات و فناوری اطلاعات در جمع خبرنگاران گفت که تا 6ماه آینده نسخه بومی «ویز» توسط طراحان داخلی تولید و عرضه میشود.
قطعا جای خوشحالی است که توان متخصصان داخلی به حدی است که توانایی عرضه نرمافزاری را دارند که سالهاست متخصصان مختلف در شرکتهای گوناگون در حال توسعه آن هستند، اما سؤالات متعددی در این بین بهوجود میآید. اینکه اگر چنین تخصصی در کشور و در میان متخصصان داخلی وجود دارد (که قطعا وجود دارد و نمونههای موفقی از نقشههای بومی شده توسط تیمهای متخصص ایرانی در حال استفاده است) چرا باید با چنین تأخیری و برحسب نیاز و ضرورت و اضطرار به سراغ آنها رفت؟
دلایل موفقیت و گسترش استفاده از چنین نرمافزارهایی که به قول دکتر واعظی نسخههای جایگزین خارجی آن همچنان قابل استفادهاست، چیست و آیا نسخه بومیشده ویز مورد اقبال قرار میگیرد؟ آیا داستان استفاده از نرمافزارهای پیغامرسان بومی هم در مقابل رقبای خارجیشان اینبار هم درخصوص برنامههای ناوبری بومی تکرار میشود؟ آیا دلیل عدم اقبال کاربران به این نرمافزارها بهرغم کیفیت خوب تعدادی از آنها مورد بررسی قرار گرفتهاست یا همان دلایل میتواند به شکست زودهنگام برنامه ناوبری بومی هم بینجامد؟
دغدغه دیگری که باید به آن پرداخته شود همان بومیشدنهایی است که گاه با تعجیل در مورد آنها حرف زده میشود، بودجههایی اختصاص پیدا میکند، تیمهایی از سازمانهای مختلف درگیر موضوع شده و درنهایت روبانهایی که بهمنظور افتتاح پروژه قیچی میشود و عکسهایی که به یادگاری گرفتهمیشود و این تمام اتفاقی است که رخ میدهد.
شاید بتوان نمونههایی از این رخدادها را در مورد موتور جستوجوی ملی یا سرویس خدمات پستالکترونیکی ملی دید. اتفاقهایی که در میان مهندسان و متخصصان و کاربران و جامعه مخاطب چندان امیدبخش نیست و باعث دلسردی از آینده چنین پروژههایی میشود که باید با نگاهی عمیقتر به آن نگاه کرد.
به گفته وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات جایگزین بومی ویز تا 6ماه دیگر برای مخاطبان عرضه میشود و تمام امیدی که داریم به واقعیت پیوستن چنین قولی در کنار توجه به خواستههای کسبوکارهای مرتبط و کاربرانی است که شاید بتوان اینبار توجه و تعهد آنها را به استفاده از یک نسخه بومی و کامل جلب کرد.