سریال خانه سبز را با بازی مرحوم خسرو شکیبایی خاطرتان هست؟ حتما آن دیالوگ معروف او را هم به یاد دارید. «خونه باید سبز باشه، سبز.».
به گزارش افتانا(پایگاه خبری امنیت فناوری اطلاعات)، البته سبز عمو خسرو خانه سبز بیشتر به صفا و صمیمیت بین اعضای خانواده باز ميگشت. خانوادهاي که در یک آپارتمان چهار طبقه با رنگ سبز زندگی ميکردند.
جدا از صمیمیت و مهربانی آن آپارتمان سبز رنگ، اما این روزها خیلی از آپارتمانهاي نوساز هم به سمت سبز شدن رفتهاند. این سبز اما با آن رنگ سبز تفاوت دارد. این سبز به معنی صرفهجویی در مصرف انرژی و به نوعی هوشمند بودن خانههاي جدید بازمیگردد.
فناوریاي که این روزها براي کاهش مصرف انرژی از یکسو و کاهش آلودگی هوا از سوی دیگر به شدت در صنعت ساختوساز در حال بهکارگیری است.
جدا از صنعت هوشمندسازی ساختمانها، اما به اعتقاد بسیاری از کارشناسان این روزها استفاده روزافزون از فناوری اطلاعات و ارتباطات باعث سبز شدن بسیاری از صنایع وابسته شده است. همین موضوع باعث شده است تا یک جمله معروف شکل گرفته و گسترش یابد. رنگ آي تی سبز است.
گسترش فناوری اطلاعات و ارتباطات و به دنبال آن الکترونیکی و مجازی شدن بسیاری از امور در کشورهای پیشرفته علاوه بر آسان شدن کارهای اجرایی باعث کاهش اتلاف زمان از یکسو و کاهش انرژی از سوی دیگر شده است.
کاهش سفرهای بیمورد درون شهری، دورکاری در بسیاری از مشاغل و مواردی از این دست باعث شده تا کشورهای پیشرفته و حتی کشورهای درحال توسعه توجه بیشتری به فناوری اطلاعات و ارتباطات داشته باشند؛ چرا که با استفاده از آن توانسته سهم مهمی در کاهش آلودگی هوای شهر و کشور خود داشته باشند.
وقتی استفاده از آيتی مشکلساز میشود
در ایران اما موضوع به شکل دیگری پیگیری میشود. استفاده غلط و اشتباه از این فناوری و تعریفهاي نادرست توسط مسوولان ذیربط باعث شده تا آي تی نهتنها در کشور ما سبز نباشد، بلکه به دنبال افزایش مراحل جدید کاری رنگ خاکستری هم به خود بگیرد.
رنگی که در ماههاي سرد سال به آسمان شهر هم پس زده و چارهاي جز تعطیلیهاي پیدرپی برای کاهش آلودگی پیش پای مسوولان باقی نمیگذارد.
بهعنوان مثال خدمات شهر الکترونیکی در دو بخش شهرداریها و نیروی انتظامی نه تنها فرآیندی از کارهای کاربران را کاهش نداده، بلکه به سبب مراجعه کاربران به دفاتری که از آي تی تنها یک پسوند الکترونیکی را یدک میکشند باعث شده تا این کاربران مسیرهای اضافی را بین بانکها، دفاتر فنی برای تهیه کپیهاي تکراری و همچنین این دفاتر به اصطلاح الكترونيكي طی کنند. این کار نهتنها برای کاربران صرفهجویی وقتی به همراه ندارد، بلکه باعث افزایش رفت و آمدهای بی مورد درون شهری شده که به دنبال آن افزایش آلودگی را به همراه خواهد داشت.
داستان اما به اینجا ختم نمیشود. گسترش خدمات الکترونیکی نیازمند زیرساختهاي ارتباطی است. زیرساختهایی که این روزها در تمام کشورها سعی به توسعه آن و دادن سوبسیدهای بسیار به کاربران برای پایین آوردن قیمت نهایی مصرفکننده میشود.
در ایران اما نه تنها زیرساخت مناسب و با سرعت بالا در اختیار کاربران قرار نمیگیرد، بلکه هزینه مصرفکننده نیز به بهانههاي مختلف رو به افزایش است. از جمله این بهانهها ميتوان به افزایش قیمت پهنای باند به بهانه اختصاص نیافتن ارز مبادلهاي یا مرجع برای تامین پهنای باند
به باور کارشناسان رضا تقیپور، آخرین وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در بخش توسعه اینترنت و افزایش سرعت استفاده از آن هیچ فعالیت مثبتی انجام نداده است. او همواره به دنبال ملی کردن اينترنت و خدمات جانبی آن مانند پست الکترونیک و موتورهای جستوجو بود.
مواردی که اما این بار دبیر شورایعالی فضای مجازی به شدت با آن مخالف است. محمد سلیمانی وزیر پیشین فناوری اطلاعات و ارتباطات هم هر چند که الان نسبت به سرعت اینترنت ارائه شده به کاربران انتقاد دارد، اما در زمان تصدیاش بر وزارت آي سی تی، معتقد بود که سرعت ۱۲۸ کیلوبیت بر ثانیه برای دانشجویان و کاربران عادی سرعت زیادی هم بوده و با سرعت ۵۹ کیلوبیت بر ثانیه هم کاربرانی از این دست ميتوانند فعالیت خود را انجام دهند.
از سوی دیگر عرضه و ارائه خدمات الکترونیکی شهری که ميتواند باعث کاهش مراجعات کاربران به مراکز اجرایی باشد در تعاریف اشتباه درجا ميزند. تاسیس دفاتر خدمات الکترونیکی نهتنها مشکلی در این بخش حل نکرده است، بلکه باعث افزایش هزینههاي کاربران و اتلاف وقت آنها از یک سو و افزایش درآمد برای برخی از وابستگان نهادی ذیربط به دنبال انحصار در تاسیس این دفاتر شده است.
هر چند که همگان معتقدند که رنگ آي تی سبز است، اما این شیوه استفاده از آن در کشور ما باعث شده تا رنگ آي تی خاکستری باشد که جا دارد مسوولان در تعاریف و نحوه اجرای زیرساختهاي لازم آن تجدید نظر داشته باشند؛ چرا که در آینده نزدیک تعطیلی هم رنگ آسمان شهرمان را آبی نخواهد کرد.