هش تگ (Hashtag) این روزها دنیای وب را تسخیر کرده و روزانه میلیونها کلمه از پستهای توییتر گرفته تا عکسهای اینستاگرام تبدیل به برچسبهایی برای دنبال کردن موضوعات مختلف در شبکههای اجتماعی میشوند.
به گزارش افتانا (پایگاه خبری امنیت فناوری اطلاعات)، درباره چگونگی ورود هشتگ و کاراکتر # در فضای ارتباطات روزمره ما باید گفت که بر اساس اسناد تاریخی، اولین نشانهها از کاراکتر # به متون دست نویس نیوتن برمیگردد که وقتی میخواسته علامت اختصاری پوند (lb) را روی کاغذ بنویسد آنقدر سریع اینکار را انجام میداده که نتیجه چیزی شبیه کاراکتر # در میآمده است. بعد از آن استفاده از # تنها محدود به نمایش علامت پوند بود تا زمانی که در سال ۱۹۶۲ آزمایشگاههای تحقیقاتی شرکت AT&T به نام بل شروع به ساختن پوستهای جدید برای تبدیل شمارهگیر دوار برروی تلفنها به دکمه کرد.
در این تلفنها اعداد ۰ تا ۹ به شکلی قرار داشتند که دو طرف عدد صفر خالی میماند و تصمیم گرفته شد دو کلید جدید به تلفنهای شیک و جدیدی که قرار بود به بازار بیایند اضافه شود. مهندسان آزمایشگاه بل تصمیم گرفتند از دو کاراکتر # و * برای نام این دو کلید استفاده کنند. یکی از دلایل این انتخاب این بود که کامپیوترها این دو کاراکتر را از طریق جدول کاراکترهای ASCII میشناختند.
جالب اینجاست که مهندسان آزمایشگاه بل نامی برای کاراکتر # به ذهنشان نمیرسید و برای همین بعد از چند سال کلمه ساختگی Octotherp به عنوان نام # برگزیده شد. در بین مهندسان برق معروف است از آنجا که کارمندان آزمایشگاه بل علاقه خاصی به قهرمان آمریکایی المپیک، جیم تورپ (Jim Thorpe) داشتند نام این کاراکتر را به Octothope تغییر دادند.
از دهه شصت تا سال ۲۰۰۷ این کاراکتر (که تا آن زمان به پوند معروف بود) به هیچ وجه جایگاه امروزی خود را نداشت. در سال ۲۰۰۷ اولین استفاده از # در شبکههای اجتماعی توسط یکی از گرافیستهای گوگل به نام کریس مسینا پیشنهاد داده شد. وی در یکی از پستهای توییتر خود گفت به نظرش استفاده از این کاراکتر برای تعیین موضوعات گفتگو و پستها خوب است.
بعد از مدتی استفاده از هشتگ برای برچسب دادن به پستها ابتدا در توییتر و سپس فیسبوک و سرانجام اینستاگرام بسیار رایج شد تا جایی که این روزها کمتر پستی را در شبکههای اجتماعی پیدا میکنید که بدون هشتگ مناسب ارسال شود.
بعضی از هشتگها نظیر instagood# و tbt# یا همان throwbackthursday به بیش از ۳۰۰ میلیون عکس متصل هستند. جالب اینجاست که بعضی از متخصصین بازاریابی از روند پیشرفت هش تگها برای تعیین استراتژی تبلیغات در شبکههای اجتماعی استفاده میکنند.
یکی از کاربردهای رایج # ایجاد مسابقات عکاسی در اینستاگرام است. برای مثال صفحه رسمی اینستاگرام هر هفته مسابقهای به نام «پروژه آخرهفته هشتگ» (Weekend Hashtag Project) برگزار میکند و از کاربران میخواهد عکسهای خود را با موضوعات مشخص با یک سری هشتگ واحد ارسال کنند. برای مثال هشتگ WHPmystery# مربوط به عکسهایی از مناظر و اجسامی است که به نوعی حس اسرارآمیز بودن را در بیننده تداعی میکنند.
صفحه رسمی شهرداری تهران (Tehranmunicipal) نيز از هشتگ #شهرچنار برای برگزاری مسابقه عکاسی با موضوع مناظر زیبای شهر تهران استفاده میکند.
توییتر باعث شده است که مقام نشانه کممدعای پاوند یا # ارتقا پیدا کند و به یک ابزار قوی در شبکههای اجتماعی بدل شود. این سمبل اساس هشتگ(hashtag) است و شیوهای که کاربران با آن پیامها یا توییتهایشان را درباره موضوعهایی معین سازمان میدهند و بهطور بالقوه بر محبوبیت آن میافزایند.
برای ایجاد هشتگ کافی است که نشانه # را به شروع کلمه یا عبارت بیفزایید. هشتگها به صورت برچسبهایی عمل میکند و کاربران توییتر میتوانند با جستجو کردن هشتگها افرادی را بیابند که درباره موضوع معینی صحبت میکنند. وارد کردن هشتگ به درون پنجره جستجو در توییتر یک فید زنده از همه توییتهایی ایجاد میکند که حاوی آن هشتگ هستند.
همچنین میتوانید فقط روی هشتگ موردنظرتان کلیک کنید زیرا توییتر بهطور خودکار هر یک از هشتگها را به صورت هایپرلینک درمیآورد.
برای نخستین بار پیشنهاد برچسبزدن با # در توئیتر در اوت ۲۰۰۷ در توئیتی بهوسیله کریس مسینا، یک حامی نرمافزارهای منبعباز ارائه شد اما در واقع سابقه شیوه تگ زدن به پروتکل چت اینترنتی به نام Internet Relay Chat باز میگردد که در سال ۱۹۸۸ ایجاد شد.
هشتگهای بسیار استفاده شده در بخش "موضوعهای باب روز" (Trending Topics) که در بخش چپ پایینی صفحه توییتر در یک جستجوگر اینترنتی دیده میشود و به این ترتیب مورد توجه حتی بیشتری قرار میگیرند.
هشتگها همچنین در اینستاگرام، فلیکر، گوگل پلاس و سایر شبکههای اجتماعی مورد استفاده قرار میگیرند. فیسبوک نیز از اوائل ۲۰۱۳ هشتگها را به شبکه خود افزود.